مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی در شهر تبریز با استفاده از یک رویکرد تکاملی

مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی یک مسأله چند جمله ای غیرقطعی- سخت محسوب می شود تعیین مکان مناسب جهت تاسیس این ایستگاه ها یکی از مهمترین وظایف و اهداف مدیران شهری است که باید قبل از اجرا، در یک چارچـوب سیستماتیک آماده سازی گردد. در واقع هـدف اصلی از مکان یـابی، جلـوگیری از هـدر رفـتن هزینه ها از یک طرف و تضمین کارآیی بهینه ایستگاه ها در تقابل با سیستم شهری است. متاسفانه چون بسیاری از ایستگاه های آتش نشانی بر اساس تجربه کارشناسان و روش های سنتی ایجاد می شوند، پراکندگی نامناسب آن ها همواره مشکلاتی را در امر پاسخ گویی در زمان استاندارد 5 دقیقه و اطفای حریـق به موقـع پدید می آورد. بنابراین بایـد روش-هایی را به کار گرفت که تا با در نظر گرفتن تمامی عامـل ها بتوان مکان های بهینه این ایستگاه ها را تعیین نمود. تاکنون روش‏های مختلفی برای مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی مورد مطالعه قرار گرفته است که از آن جمله می‏توان به روش‏های تخصیص خطی‏، ‏روش‏های منطق فازی‏، ‏روش‏ های شبکه های عصبی مصنوعی، روش های تصمیم گیری چند شاخصهtopsis ، استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی و غیره اشاره کرد و هر کدام از این روش ها تا حدودی توانسته اند مساله ی مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی را بهبود دهند. در این پایان نامه با توجه به انجام آزمایشات مختلف نشان می دهد که الگوریتم دارای هم گرایی و پایداری مناسبی بوده و همچنین الگوریتم روی نقشه شهر تبریز با در نظر گرفتن 20 ایستگاه موجود و نیاز به 10 ایستگاه دیگر انجام یافته و محل ایستگاه های جدید به طور مناسب تعیین شده است.